1. مستحب است پيش از نمازهاي واجب شبانهروز، اذان و اقامه بگويند، و اين استحباب در مورد نمازهاي صبح و مغرب مخصوصاً نماز جماعت، مورد تأکيد است، ولي در ديگر نمازهاي واجب، مانند نماز آيات اذان و اقامه وارد نشده است.
2. اذان 18 جمله است به اين ترتيب:
1. «اَللهُ اَکْبَرُ» چهار مرتبه (يعني خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آيد)
2. «اَشْهَدُ اَنْ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» دو مرتبه (يعني گواهي ميدهم غير از خداوند يکتا معبود ديگري نيست)
3. «اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللهِ» دو مرتبه (يعني گواهي ميدهم که محمد(ص) فرستادهي خدا است)
4. «حَيَّ عَلَي الصَّلاةِ» دو مرتبه (يعني بشتاب به سوي نماز)
5. « حَيَّ عَلَي الْفَلاحِ» دو مرتبه (يعني بشتاب به سوي رستگاري)
6. «حَيَّ عَلَي خَيْرِالْعَمَلِ» دو مرتبه (يعني بشتاب به سوي بهترين کارها)
7. «اَللهُ اَکْبَرُ» دو مرتبه (يعني خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آيد)
8. « لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» دو مرتبه (يعني هيچ معبودي جز خداوند يکتا نيست)
3. اقامه 17 جمله است به اين ترتيب که همه چيزش، مانند اذان است جز اين که در اول آن فقط دو مرتبه «اَللهُ اَکْبَرُ» ميگويند و در آخر آن يک مرتبه «لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ»، و بعد از گفتن «حَيَّ عَلي خَيْرِالْعَمَلِ» دو مرتبه «قَدْ قامَتِ الصَّلاةِ» (يعني نماز بر پا شد) اضافه ميشود.
چند نکته در ارتباط با اذان و اقامه
اذان اعلامي (که براي اعلام دخول وقت گفته ميشود) در اول وقت نمازهاي واجب يوميه، و تکرار آن با صداي بلند از طرف شنوندگان از مستحبات شرعي مؤکد است.
اذان گفتن به صورت دسته جمعي در معابر عمومي، اگر موجب سد معبر و يا اذيت ديگران نشود اشکال ندارد.
اذان گفتن بر بالاي بام به نحو متعارف به خصوص براي نماز صبح اشکال ندارد، هرچند بعضي از همسايگان اعتراض کنند.
پخش اذان به نحو متعارف براي اعلام داخل شدن وقت نماز صبح به وسيلهي بلندگو اشکال ندارد، ولي پخش آيات قرآني و دعا و غير آن از بلند گوي مسجد، اگر موجب اذيت همسايگان شود، توجيه شرعي ندارد و بلکه داراي اشکال است.
اذان زن براي مردان نامحرم کفايت نميکند و براي مردان محرم محل اشکال است (يعني اگر مردي که محرم اوست، اذان زن را بشنود به احتياط واجب اذان از او ساقط نميشود).
درباره این سایت